Διακοπή του πρωταθλήματος λοιπόν. Ευκαιρία για την ομάδα μας να ξεκουραστεί από τους συνεχόμενους αγώνες και να ανασυνταχθεί ενόψει της δύσκολης συνέχειας του φετινού μαραθωνίου, αλλά και για μας, τους ένθερμους οπαδούς, να αποφορτιστούμε λίγο από την ένταση της κερκίδας και να αναλογιστούμε με πιο ψύχραιμο μάτι τι έχουν δει τα μάτια μας μέχρι τώρα

Ο Ο.Φ.Η. λοιπόν ξεκίνησε μουδιασμένα την φετινή του πορεία, αλλά μετά την γρήγορη και εύστοχη αλλαγή προπονητή τρέχει ένα σερί 5 νικών, το οποίο ελπίζουμε να συνεχιστεί και μετά την επανέναρξη, βελτιώνοντας κατά πολύ την απόδοση του.



Στα αξιοσημείωτα είναι η εντυπωσιακή βελτίωση της αμυντικής μας λειτουργίας, που έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε δεχτεί μόλις δυο γκολ, επίδοση που μας κατατάσσει στην πρώτη θέση της κατάταξης στην συγκεκριμένη στατιστική κατηγορία. Στην αντίπερα όχθη όμως παρατηρείται μια επιθετική δυστοκία που δεν συνάδει με την ποιότητα των παιχτών που διαθέτουμε στην μεσο-επιθετική μας γραμμή. Το εύκολο γκολ λείπει και όταν βρεθεί λύση και γι’ αυτό τα πράγματα θα είναι πάρα πολύ αισιόδοξα. Σε γενικές γραμμές πάντως η ομάδα σε πείθει ότι έχει αρκετά περιθώρια βελτίωσης ακόμη, γεγονός που μας καθιστά αισιόδοξους αλλά και εξαιρετικά ανυπόμονους για την συνέχεια.

Ας προχωρήσουμε όμως στην ατομική κριτική καθενός παίχτη που έχει χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα, με την υποσημείωση ότι ο συντάκτης ούτε δημοσιογράφος είναι , ούτε τεχνικές γνώσεις διαθέτει, απλά καταθέτει την καθαρά προσωπική, άρα και υποκειμενική, άποψη του.


Βεζυρίδης: Χωρίς να έχει κάνει το μεγάλο λάθος δεν εμπνέει την ίδια σιγουριά με πέρσι. Η γνωστή αδυναμία στις εξόδους συνοδεύεται φέτος και από μια γενικότερη αστάθεια κάτι λογικό όμως καθώς περνάνε τα χρόνια. Μόνο στο κύπελο με τον Ολ.Βόλου και στο ματς με τα Τρίκαλα θύμισε τον περσινό εαυτό του. Καλό θα ήταν όταν το επιτρέψουν οι συνθήκες να δοθούν ευκαιρίες στον Κασμερίδη κατά κύριο λόγο ή και στον Ξενοδόχοφ


Μπούρμπος: Έχει δοκιμαστεί σε διάφορες θέσεις, δεξί μπακ, δεξιά στην μεσαία γραμμή, αμυντικός μέσος και για λίγο ως αριστερό μπακ. Πραγματικό πολυεργαλείο, Μετά τον τραυματισμό του Σταυρακάκη φαίνεται ότι θα καθιερωθεί σαν δεξί μπακ, θέση που του ταιριάζει περισσότερο. Μαχητικός και τσαμπουκάς, μερικές φορές όμως υπερβάλει με αποτέλεσμα με σχετική ευκολία να χρεώνεται με κίτρινες κάρτες που θα μπορούσε να αποφύγει.

Σταυρακάκης: Πριν τον σοβαρό τραυματισμό του είχε χρησιμοποιηθεί τόσο ως δεξί μπακ που είναι και η φυσική του θέση, όσο και ως αμυντικός μέσος. Στην δεύτερη θέση τα πήγε ομολογουμένως κάπως καλύτερα. Έχει χάσει πάντως πολύ από την φρεσκάδα του, υστερεί σε φυσική κατάσταση και χρησιμοποιεί περισσότερο την εμπειρία του. Δυστυχώς μετά και τον τραυματισμό του δύσκολα θα ξαναπαίξει επαγγελματικό ποδόσφαιρο.

Κιάσσος: Έχει παίξει σαν δεξί μπακ, αλλά και στην μεσαία γραμμή και σε ένα παιχνίδι, με την Καλλιθέα, αριστερό μπακ, απορώ γιατί. Βοηθά κυρίως με την εμπειρία του, έχει χάσει κάποια από την σπιρτάδα του αλλά εξακολουθεί να είναι ένας χρήσιμος παίχτης, κυρίως όταν χρειάζεται να κρατηθεί η μπάλα.

Μονιάκης: Κλασικό αριστεροπόδαρο μπακ. Ξεκίνησε κάπως μουδιασμένα αλλά όσο παίρνει παιχνίδια στα πόδια του τόσο καλύτερος γίνεται. Έχει κερδίσει και την εμπιστοσύνη του νέου προπονητή και αυτό του δίνει φτερά. Κρατάει την θέση του πολύ καλά αλλά δεν έχει επιχειρήσει ακόμη να συμβάλει πιο ενεργά στο επιθετικό κομμάτι.

Πίτσος: Έχει χάσει την θέση του από τον Μονιάκη. Έμπειρος παίχτης, καλή εναλλακτική λύση στην αριστερή πλευρά της άμυνας.

Ψωμάς: Αμυντικός ογκόλιθος. Προσφέρει σιγουριά, ηρεμία και εμπειρία στα μετόπισθεν. Του πιστώνεται σημαντική συμβολή στην βελτίωση της αμυντικής μας λειτουργίας. Έχει ένα θέμα βέβαια με την προώθηση της μπάλας, αλλά μην τα θέλουμε και όλα δικά μας

Μπερτίν: Παίχτης με φοβερή ποιότητα αλλά υστερεί σε δύναμη. Πρέπει να του αναγνωριστεί ότι αν και αριστεροπόδαρος παίζει ως δεξί στόπερ και προσπαθεί να δώσει τον καλύτερο εαυτό του. Αν καταφέρει να περιορίσει τα τσαφ του θα μπει στους MVP της φετινής χρονιάς.


Λιαπάκης: Πολύ καλός τόσο ως αμυντικός μέσος που κυρίως παίζει, όσο και ως κεντρικός αμυντικός που δοκιμάστηκε στο παιχνίδι κυπέλου. Προσφέρει ύψος στην μεσαία μας γραμμή, προωθεί ικανοποιητικά την μπάλα αλλά δεν έχει και την καλύτερη υποδοχή (κοντρόλ).

Καλάιτζιτς: Ή του ύψους ή του βάθους. Μερικά πολύ καλά παιχνίδια και μερικά που ήταν σχεδόν αόρατος. Στα μείον του ότι δεν διαθέτει καθόλου σουτ αν και μέσος. Περιμένω πολύ περισσότερα στο μέλλον από αυτόν.

Κατσικογιάννης: Θετική παρουσία μέχρι τώρα. Πολύ αθόρυβη δουλειά μεσοαμυντικά και σωστή προώθηση της μπάλας μπροστά. Σπάνια τον βλέπω όμως και αυτόν να σουτάρει.

Βερόν: Απογοήτευση. Κανείς δεν αδικεί τους προπονητές που δεν τον έχουν εμπιστευτεί μέχρι τώρα. Άνευρος, ανόρεχτος, απρόσεκτος, χωρίς πάθος. Σε κάνει να αναρωτιέσαι αν είναι ο ίδιος που έπαιζε στον ΠΑΟΚ. Επειδή όμως διαθέτει τεράστια ποιότητα σαν παίχτης και δεν μπορεί να ξέχασε το ποδόσφαιρο που ήξερε πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να μπει στο παιχνίδι. Εάν γίνει αυτό με επιτυχία η ομάδα θα ανέβει αυτόματα ένα επίπεδο παραπάνω.

Ουκάρ: Πολύ καλός παίχτης και πολύ χρήσιμη μετεγγραφή, αν και αθόρυβη. Πασπαρτού στην μεσαία γραμμή καθώς μπορεί να ανταποκριθεί σε κάθε θέση. Πολύ καλή μεταβίβαση, ενώ μπορεί να προσφέρει και το απρόβλεπτο στο παιχνίδι. Μακάρι να έχει και διάρκεια.

Ζορμπάς: Πολύ ποιότητα, αλλά όχι και σταθερότητα στην απόδοση του. Δεν έχει φτάσει ακόμα στα περσινά του στάνταρτ. Τον περιμένω πολύ καλύτερο στην συνέχεια.

Νικλητσιώτης: Δεν έχει χρησιμοποιηθεί σχεδόν καθόλου. Στο παιχνίδι κυπέλου είχε μερικές πολύ καλές ενέργειες. Έδειξε ότι είναι παίχτης διεισδυτικός και με καλή μεταβίβαση και σουτ. Του αξίζουν περισσότερες ευκαιρίες αλλά θα πρέπει να περιορίσει λίγο το ”περιβάλλον” του γιατί μόνο κακό μπορεί να του κάνει με τον τρόπο που χειρίζεται κάποιες καταστάσεις.

Σοϊλέδης: Έχει παίξει ελάχιστα. Δεν αξιοποίησε όμως και τις, έστω λίγες, ευκαιρίες που του δόθηκαν. Αν και ήρθε ως αντι- Ποποβιτς δεν έχει πείσει μέχρι στιγμής ότι μπορεί να ανταπεξέλθει σε αυτό το ρόλο. ¨Όσοι ξέρουν όμως λένε ότι πρόκειται για μεγάλο ταλέντο. Μακάρι να μην πάει χαμένο.


Αγρίτης: Δεν είναι ο γωστός Αγρίτης. Για την ακρίβεια είναι ο Αγρίτης των play off. Ίσως λίγος πάγκος να του κάνει καλό. Βοηθάει όμως περισσότερο από πέρσι όταν αμύνεται η ομάδα.

Γιακούμπου: Η αποκάλυψη. Ήρθε από το πουθενά για να κάνει την διαφορά. Ταχύτατος, διεισδυτικός, απρόβλεπτος και με καλές εκτελεστικές ικανότητες. Βοηθάει και στην άμυνα. Με λίγα λόγια τα κάνει όλα και συμφέρει. Αν συνεχίσει έτσι θα συμβάλει σε σημαντικό βαθμό στο να λυθεί το οικονομικό πρόβλημα του ΟΦΗ.

Γκουέι: Μαχητικός παίχτης. Μπορεί να βάλει το απίθανο και να χάσει το άχαστο. Έχω την εντύπωση ότι μπορεί να αποδώσει καλύτερα σαν περιφερειακός επιθετικός αλλά είναι περιορισμένες και οι άτιμες οι θέσεις των ξένων οπότε μάλλον δεν πρόκειται να το δούμε αυτό. Ζω για την στιγμή που θα του πιάσει κανένα από τα μαγικά που επιχειρεί.

Βλόνταρτσικ: Δεν παίζει πολύ φέτος. Χρησιμοποιείται μόνο για να δώσει κάποιες ανάσες στον Γκουέι. Από άποψη τακτικής είναι ίσως από τους καλύτερους παίκτες μας αλλά εκτελεστικά υστερεί. Ορισμένες φορές σου δίνει την εντύπωση ότι δεν έχει μάθει να εκμεταλλεύεται το ύψος του.

Μανούσος: Μεγάλο ταλέντο, αν μπορείς να τον αποκαλείς ακόμα έτσι στην ηλικία του. Δεν έχει χρησιμοποιηθεί πολύ φέτος για να κριθεί. Αν καταφέρει να μειώσει τον ατομισμό του μπορεί να επιτύχει πολλά πράγματα.